You know who you are

So, Christmas time is over.
Unfortunately it happened that just before (or on) the Christmasdays, a few members of my family, including myself, were emotionally/mentally (some physically) really not well...
That gave these days a different charge. Nevertheless I had nice days. I tried to make the best of it with my family in our house and it were truly still cozy times. I got some great presents, and some sweet cards, mails or sms's from 'long time no see-friends' and ex-collegues. It was heart warming. You know who you are. (Reminds me of the song 'Who you are' from Jessie J., whom I find a great singer and these lyrics are just perfect. Find them through Google)

Now that we are stepping into 2012 within two days, I just wanted to wish you Health, in all its forms. Cos it's the most important thing.



To you, those who are there for me or think of me....you know who you are....thank you.

To you, those who suffer....you know who you are...I wish you health.

                                                           Hygeia, Goddess of Health



Well, hope to write a lot in the next year, with a lot of 'happy happy joy joy' blogs! :)

X

Let your love flow

I found this on the internet and liked the picture as well as the text. The message suits well on this Yule day and tomorrow's Winter Solstice. Once again, I wish you good days. I won't be around here until, I guess, the new year. I'll be having a job interview and then rest a lot and enjoy the decemberdays!

X

Watery

This week was bad...... Tears, emotions (= water) and rain ruled the day. I felt bad and my dog felt bad.
I actually do like water; swimming, showering, drinking it. And a fit of weeping is sometimes necessary and can be a relief. My dog on the contrary doesn't like water at all. He doesn't swim and he doesn't even think of being outside when it's raining. I have to drag him outdoors and when he is, he walks with me but after 5 minutes he's done. (and he hasn't even pooped)

So, what do you do when you are feeling so watery and sad?
Exactly, shopping!
Buying things to keep you dry, warm and happy!
I got myself some warm sweaters and a lipstick in my favorite color red. To be sharp; 'Temptation red'. :)
And I got my dog a raincoat!

Dry and happy we'll be!

Red kisses, Shanna

Zaanse Zussen

Hello people,

Gisteren had ik repetitiedag van 'Zaanse Zussen', de presentatie van ons als 2e jaars van de Acteeropleiding. Bij de eerste kop koffie kregen we te horen dat het stuk best wel een beetje erg was omgegooid...Hm... dat had een schok kunnen zijn, ware het niet dat ik het eigenlijk wel spannend en vooral ten positieve vond.

Het was een erg vermoeiende, maar productieve dag. Nu de flyer ook klaar is, laat ik jullie deze hier graag zien!

Info voor reservering staat er op.

Eronder nog een korte omschrijving van het stuk en daar houd ik het bij! Adios!

 X Shanna

 

 



De voorstelling Zaanse Zussen is een presentatie van de 2de jaars van de opleiding Acteren. Het stuk is geïnspireerd op 3 Zusters van Tsjechov en een bewerking van Bart Moeyaert. Daarnaast hebben de deelnemers zelf teksten geschreven voor de voorstelling.

December will be magic again...!

Hello readers,

Today we have December's first celebration; Sinterklaas. After tonight, he will return to Spain and soon another celebration will follow; Yule/Winter Solstice (21 December) or Christmas. The Winter Solstice is a pagan/wiccan celebration and in some ways the Christian Christmas is like that. The main theme is: darkness versus light, chaos versus order. On this 21st December, we'll have the longest night and shortest day. From that moment on the (day)light will grow; we celebrate the rebirht of the sun . 

Although I attach no real value to Sinterklaas and the Christian way of celebrating Christmas, I secretly do like to celebrate sómething. That will be Winter Solstice on my own and I follow that on the 25st with my loved ones at home.
Today I celebrated Sinterklaas in a different way. No kids involved, no lots of candys and chocolat, no evening with the moon shining through the trees, no jute bag filled with presents. Just me, my friend at noon with two tiny little presents to unwrap. I really liked it to create and buy something. It was just symbolic and a nice gesture. Here's my little present I got from her; a drawing and a heart of glass. :-)

Well, it's kinda early, but I already want to wish you all happy holidays. In whatever form you will celebrate it. Just celebrate the light, whatever that may mean for you.

December's a time of new beginning, previews, exuberancy and inspiration.


December will be...magic again!


Kisses from the Ice Queen ;-)

Inspiration - Quotes 1

Omdat ik erg houd van quotes, zal ik hier af en toe wat quotes neerzetten die ik tegenkom. Die mij raken, die mij doen lachen of inspireren.

Hier de eerste, welke ik een tijd geleden uit een boek heb 'gepikt' (uit een oude, fantastisch uitziende bibliotheek in het 'Dolhuys').

En een feel-good quote (en ook confronterend)........

'Alles om je heen, kan inspireren.

Zo niet, dan kijk je niet goed'

Inspirerend or what?! ;-)

Shanna

Misty Days and Sweeping Brooms

What the weather is like outside at the moment, resembles my mind; misty. In nature I think mist is quite beautiful. It gives such a mysterious and peaceful atmosphere....

But in my mind, that feels terrible. I have that once in a while and then I feel the urge to clean and cleanse everything. It has nothing to do with wanting things to be hygienic really. Besides that, although I'm not the best maid in the house ;-), it's quite decently most of the time.
It comes up quite abruptely and it's like I need to do that, otherwise I won't feel relaxed. Everything has to be cleaned and cleansed: the house, my mind, my body, mailboxes and friendlists. Everything or anyone that has no meaning or addition in my life, has to be swept of the path. I know, extreme. But desperate times call for desperate measures. Sounds weighty, but it's necessary once in a while and doing it can sometimes makes you satisfied. Who else joins me in this winter cleaning? Do you have nice cleansing techniques? Let me know!

Clean kisses, Shanna

So you think you can...

Here something about one of the other Arts that inspire me a lot. It's dance.

I wanted to dedicate one little blog about the tv-show 'So you think you can dance'. Maybe this sounds a little bit lame to you, but in my opinion it is not 'just another talent tv-show'. Of course, there's a whole show built around that programme, but it's a quality (high level) show and the fact is that I just stick with the dancing part in it. And watching the candidats dance for that couple of hours on Sunday evening, makes me feel totally happy. Even more happy than hearing singers sing in a show like 'TVOH' . And I don't know why.
I think I've watched it from the beginning (4 seasons I believe) and I enjoy it every time like crazy. It has something magical sometimes and it's almost undescribable and weird what a good dancing part or choreograph can do to your feelings and well being. Imagine how it would be to actually dance it yourself!
My favorite dances are from the modern choreographer Isabelle Bearnaarts. She actually and happily won the battle with other choreographers in the programme: The Ultimate Dance Battle (also a great show)
My favorite dancers at this moment are Anna Alicia (modern dancer) and Juvat (breakdancer). They will be in the half final this Sunday and I think and hope Anna will win this.
Because you know, not only the dancing itself is what inspires me, but also the dancer's attitude. She, and most dancers, are often so driven, so positive, happy and dedicated. It's wonderful to see these kind of people.

If you truly want something you just have to go for it, try and fail and try...and enjoy. I like this text (from Samuel Beckett):

Ever tried
Ever failed
No matter...
try again
fail again
fail better.

I'ts a pity that I didn't continue to dance after I danced as a child (jazzdance). I wish I could be a good dancer. If I didn't had to chose, I definitely would be in a dancing class right now. But I chose to take singing lessons and acting lessons, and that's enough for now.

But one day I will dance. :)



x Shanna

Reading in Winter

Hi everyone,


While I'm writing this, the cold wind blows outside.
Although this time of the year shows beautiful nature and nice sceneries as well as spring or summer, I prefer to be inside. I like fresh air, I like snow, but I don't like cold and windy weather. Despite it's sad to say goodbye to the sun and his warmth, there's plenty of time to spend with my other beloved hobbies inside the house. Writing, watching movies and I try to pick up reading again.
Below a painting that I found on the net which I really like. It shows exactly what I feel like often when reading in winter. It's quite dark, but beautiful too.

For the actingschool I háve to read theatreplays, but I love it. At the moment I'm reading a piece of Moliére, a commedia dell Arte piece. Which reminds me of the workshop Commedia dell Arte, which was a true introduction and first impression for me. Comedy is not my favorite style, but nevertheless I hope to experiment and play that theatrestyle once again.
Me and my 'collegues' are also busy creating a new little theatrepiece (no commedia dell arte) that we will present to family and friends the 7th of january. I won't tell anything about it yet, besides that it is based on Tjechovs 'Three Sisters'.
I'll keep you updated and hope you will come to watch.

This was the Commedia dell Arte group. Unfortunately I'm not in the pic, cos I was ill the second day. But it gives you an impression of Commedia dell Arte style. This is also the same location where we'll play january 7. (Theater Het Pakhuis in Hoorn)

Love, Shanna

The Highly Sensitive Person

Al een tijdje liep ik eraan te denken een blog te schrijven over Hoogsensitiviteit, ofwel HSP (Higly Sensitive Persons). En nu moest het er maar eens van komen vond ik.

Waarom? Gevoelskwestie. En ik wil graag duidelijk maken aan anderen wat het is. Het begrip is voor zover ik weet, en ook in mijn kennissen- en vriendenkring, namelijk weinig tot niet bekend. En dat terwijl ongeveer 15-20% van de bevolking hoog sensitief is. En ikzelf.

Het viel me op een of andere manier zwaar om het te schrijven, omdat het ook iets persoonlijks is, maar ook om duidelijk en vooral volledig uit te leggen wat HSP is.  Excuus voor eventuele vaagheid. Ik heb mijn best gedaan. J

Volgende blog zal weer wat luchtigers worden. Kijk er nu al naar uit, hihi!

Ten eerste wil ik de ‘niet-HSP’ers’ helemaal níet voor de schenen schoppen of ‘ons’, als HSP’ers, van ‘niet-HSP’ers’ distantiëren of ons beter of slechter doen laten voorkomen. Ook zijn er net zo goed overeenkomsten, maar een aantal dingen zijn ook wezenlijk anders.

Ik ben geen wetenschapper en ik ga dan ook niet uitwijden over de percentages of wetenschappelijk onderzoek naar hoog sensitiviteit. Hierin zijn anderen veel beter en het is dan ook ondenkbaar dat ik de meest belangrijke onderzoeker en kennis dragend persoon hieromtrent, Dr. Elaine Aron, hier niet zou noemen. Zij was, voor zover ik me heb ingelezen, de eerste die met dit begrip naar buiten kwam door haar baanbrekende boek: ‘The Higly Sensitive Person- How to thrive when the world overwhelms you’.  In dit boek staat eigenlijk álles omschreven. Wat HSP is, wat het ook vooral níet is, voorbeelden, ‘nadelen’, ‘voordelen’, tips en zelftests. Elaine Aron heeft hierna nog meerdere boeken geschreven betreffende dit onderwerp en heeft een website die ik ook kan aanbevelen: www.hsperson.com

Na het korte theoretische stukje hieronder wil ik je wat praktische ‘huis-tuin-en keuken- voorbeelden’ geven over hoe HSP’ers zich vaak voelen of gedragen en hoe de buitenwereld daar vaak op reageert. Verder raad ik je aan, indien je geïnteresseerd bent, het boek te lezen en/of wat websites te bekijken.

In het kort is een hoog gevoelig persoon iemand die meer en vooral verfijnder waarneemt dan de meeste mensen. Dit is zowel op emotioneel en zintuiglijk niveau. Het zenuwstelsel werkt iets anders en wordt het limbisch systeem vaker aangedaan. Dit zorgt ervoor dat HSP’ers heel gevoelig zijn voor sfeer, voor emoties (ook van anderen) maar hierdoor ook snel overweldigd zijn (alles komt zogezegd ‘tien keer zo hard binnen’) en hierdoor kunnen emotionele, lichamelijke of psychische klachten ontstaan. Als een HSP’er te weinig rekening houdt met zijn gevoeligheid en risico op ‘overprikkeling’, zal de persoon sneller uit balans raken. Hierdoor komen deze personen soms in de geestelijke gezondheidszorg terecht, terwijl HSP geen medische of psychiatrische diagnose is, maar een karaktertrek. Mede door onbekendheid van HSP, met name in de GGZ, kan dit erg frustrerend zijn omdat je je niet gehoord of begrepen voelt, je nog steeds je klachten hebt en er vervolgens vaak een gok wordt gedaan naar de behandeling van deze klachten, wat logischerwijs zijn nadelen heeft.

Na onderzoek blijkt dat ongeveer 15-20% van de bevolking HSP’er is. Hoewel de klachten vaak worden toegeschreven aan ‘vrouwenkwaaltjes’, kunnen ook mannen HSP’er zijn. Tevens wordt gedrag van HSP vaak onterecht genoemd of gediagnosticeerd als zijnde angst/fobie, verlegenheid, introvert, neurotisch. Wel is het zo dat door eventuele onbalans van HSP’ers zij sneller deze klachten krijgen, maar hier ligt dus wel een hele andere oorzaak achter(!).

Praktische voorbeelden:

-         Voor veel mensen is luide muziek of een drukke kroeg, normaal. Dit is voor HSP’ers echter zeer ‘stimulerend/prikkelend’ (voor het zenuwstelsel) en veroorzaakt daardoor stress.

-         Waar veel mensen zich niet storen aan fel (TL) licht, sterke geuren, chaos of bv. Sirenes, is dit voor HSP’ers zeer storend/vervelend.

-         HSP’ers voelen vaak sfeer aan en hen vallen details op (bv. in een vertrek of in teksten, beeld), die anderen niet opvallen. HSP’ers zijn o.a. empatisch en creatief.

-         Veel mensen kunnen een hele dag in een winkelcentrum of museum rondlopen, misschien wat moe zijn daarna maar graag nog in de avond erop uit gaan. HSP’ers hebben dan bijna altijd rust en tijd alleen nodig doordat zij hierdoor overprikkeld zijn.

-         Door rust (slapen, graag minimaal 8/9 uur en verblijven in een rustige of stille omgeving) en tijd alleen kan een HSP’er de prikkels/indrukken verwerken en de batterij weer opladen.

-         Om hierin te voorzien, is het voordelig als ze niet een hele dag vol plannen en/of veel stress opzoeken. Het kan zijn dat een HSP’er er hierdoor voor kiest om niet fulltime te werken of soms afspraken af te zeggen. Dit kan heel vervelend zijn voor anderen, maar het is wel noodzakelijk voor de gezondheid

Verder zie je gelukkig in de maatschappij dat er steeds meer begrip is voor gevoelige mensen en vooral (in de zorg voor) kinderen. Naast die met ADHD en autisme (ook zeer gevoelig- en ik denk ook HSP’ers) zijn er ook ‘gewone’ kinderen die hoog gevoelig  zijn en meer gericht op beelden, emoties en zintuigen en daardoor ook moeilijk meekomen op school en in de huidige maatschappij die nog steeds weinig gericht is op cultuur, kunst, zingeving, emotie, individuele behoeften en ontwikkeling en naastenliefde/respect voor ander’soortige’ mensen anderzijds.  Een voorbeeld van een praktijk die werkt met hoog sensitiviteit bij kinderen,  is bijvoorbeeld Praktijk de Leilinde, die ik bij toeval vond op internet. Zie onder voor website.

Ik hoop dat er meer duidelijk is geworden. Ook vind ik het leuk om vragen te beantwoorden of ervaringen van anderen te lezen, dus reageer ajb!

Liefs Shanna

www.hsperson.com

www.deleilinde.com (praktijk voor ouders en kinderen)

www.energyswitch.nl (tips voor HSP’ers om beter in hun vel te zitten)

www.wijzemoeders.nu (tips voor ouders met HS kinderen)

Bibbedee-Bobbedee-Dibbedee-Doo!

I yearned for a new, more fitting banner in this weblog site. And I got one. Thanks to my Flow. :-)
(Hope you like this one!)
I yearned for some new make up and clothes this week. And I got some.
I yearned for some rest. And I got some.
I yearn for some inspiration. And I don't get some.
I wish for a 'magic wand waving fairy godmother'. But I don't get one.
I yearn for so much. And I think it's no good. At all.
But what exactly is yearning? I think about it a lot. And I think about it because the second presentation of our Acting Class will be about that, amongst other things.
Basically it's about sisters who have a desire. Who yearn for something and have no clue how to get there. I'm looking forward to make that little play. The presentation will be in december. A flyer will follow.
But first I have two weeks 'off'. I have no acting class, no courses and no singinglessons for two weeks. But a lot of work to do when I want to. I have a lot of vocal work to do if I want to sing like I want to. (Still, after all those years of singinglessons, pfff...) and I have a lot of inner work to do as well.
It's all about perseverance and discipline.
Okay, so far about the yearning-thing. It's time for some 'now' moments and some relaxation.
In the meantime, I would appreciate some reactions and opinions about yearning, desires and wishes. What do YOU think it is and how does it affect a human?

Best wishes to y'all ;-)

Shanna

The Conscious Being and the Unconscious Being

The Conscious Being

(Zomaar..omdat het in mn hoofd kwam toen ik op een morgen een zoen kreeg toen mijn vriend naar zijn werk ging....

Een oud, simpel maar waar rijmpje.... )

Ga nooit weg zonder te groeten
Ga nooit heen zonder een zoen
Wie het noodlot zal ontmoeten kan het morgen niet meer doen
Ga nooit weg zonder praten
dat doet soms een hart zon pijn
wat je smorgens hebt verlaten kan er savonds niet meer zijn

The Unconscious Being

In dreams, in visions of the night,
when deepest sleep falls upon men,
while they sleep in their beds, God (The Self) makes them listen,
and his correction strikes them with terror.
To turn a man from reckless conduct,
to check the pride of mortal man,
at the edge of the pit he holds him back alive,
and stops him from crossing the river of death.

The Beauty Of A Woman

Well, I read my old blogs, which I have on my computer. I'm getting a bit melancholic by reading them...
I saw that my first blog was written in 2006, I didn't know that time flies so fast!
I also read some things about my personal life, periods of illnesses, and it makes me sad that I have these periods already for 5 years now...
But now I'll *snap out of it*  and put two old blogs here until I have some new inspiration or stuff for posting here. These I find worthy to put here.

The first fits perfectly in this moment. Loving myself and others. The true beauty of me.

The true beauty of a woman:

"For attractive lips, speak words of kindness. For lovely eyes, seek out the good in people. For a slim figure, share your food with the hungry. For beautiful hair, let a child run his or her fingers through it once a day. For poise, walk with the knowledge you'll never walk alone. People, even more than things, have to be restored, renewed, revived, reclaimed, and redeemed. Never throw out anybody. Remember, If you ever need a helping hand, you'll find one at the end of your arm. As you grow older, you will discover that you have two hands, one for helping yourself, the other for helping others. The beauty of a woman is not in the clothes she wears, the figure that she carries, or the way she combs her hair. The beauty of a woman is seen in her eyes, because that is the doorway to her heart, the place where love resides. True beauty in a woman is reflected in her soul. It is the caring that she lovingly gives, the passion that she shows, and the beauty of a woman only grows with passing years." (Audrey Hepburn)

Alles heeft zijn tijd

Om het thema Tijd, en de diepzinnigheid, nog even vast te houden, hier het volgende:


Er is een tijd om voorop te lopen.
Er is een tijd om achter te zijn.
Er is een tijd om in beweging te zijn.
Er is een tijd om te rusten.
Er is een tijd om energiek te zijn.
Er is een tijd om uitgerust te zijn.


Bovenstaand citaat vond ik op mijn scheurkalender en wilde ik hier even delen.
Het citaat lijkt, zoals op de achterkant van de bladzijde stond, op het intrappen van een open deur.
Tóch doen of vinden we dit niet zo vaak. Als we moe zijn, gaan we er vaak nog harder tegenaan. Het lijkt of we achterstand als een ziekte vinden die het liefst vandaag nog moet worden opgelost. En eet je wel als je honger hebt, of eigenlijk 'gewoon' wanneer je zin hebt, of wanneer je eigenlijk al zo slap als een vaatdoek bent? Ga je slapen als je moe bent of heb je de neiging om nog vanalles te gaan doen?


Ook vind ik het eigenlijk wel tegenstijdig dat wanneer de natuur in de herfst en winter zich naar binnen keert en een 'winterslaap' houdt, wij juist dan superproductief, energiek en outgoing zijn. De scholen en opleidingen starten, we gaan nieuwe dingen doen. Van rust en inkeer is dan weinig sprake. Terwijl ik denk dat het zou mooi zou zijn, en misschien ook wel de bedoeling is, dat wij die symboliek van de natuur volgen.
Wat in ieder geval wel mogelijk zou moeten zijn, is dat we beter luisteren naar ons lichaam en ritme. Want voor alles is een tijd.


Love, Shanna

Toxic Time

This can be another Silent Scream as well as a Dream of mine.

I guess I'm still in the holiday-mood.

But...that doesn't make the topic of 'Time' less important or the toxicity of Time somewhat weaker.

Again I come to the conclusion that (the concept) Time can be damn toxic.

As long as I can remember I hate planning. I’m no good in planning nor in organizing and in being punctual. I’m always too late. Well, it becomes better.
I truly dislike agendas. I dislike the full agendas of everybody. Everybody’s always busy. And sometimes even I am everybody in this case, or at least somewhat feel like it.
Of course, through the years I’ve also came to realize that planning actually could help me and my chaotic mind. (yeey!)
Help me not to come late, not to hurry.
My enemy became a little friend.

But there’s always the other side of the coin. Where time (planning/managing) becomes toxic...

When I don’t think ‘What time is it?’ so often, I really relax and sleep a lot better.
I was truly happy in the resorts where I stayed on holidays, or when I spent days in the jungle. Just because clocks are missing out there.
It would be so nice just letting your self float through the day, following your bio rhythm or nature’s rhythm without checking the clock every other minute. Just having or living more quality time in stead of quantity time.

This may seem idealistic and irreal, but a little less ‘time-managing’ would be a lot better. For everyone. That’s my opinion.

So….today I threw out the clock!

I threw the clock away, out of the livingroom and removed it from the computer as well. I won’t use an alarmclock when I don’t need to. And don’t worry, my telephone’s not still with me. I hate carrying that thing around, so he’s always been in my bag or roams elsewhere in the house. And I never wore a watch. So, no big job for me. Well, I have to admit I have to get used to it somehow; I’m checking an empty wall now and then, for nothing.

But…for the sake of some peacefullness..
Who’s willing to throw some overflowing clocks away as well?

The Butterfly Pact