woensdag 20 maart 2013

Lente Daytox

Nu ik sinds enkele weken behoorlijk last heb van slapeloosheid, ben ik wel toe aan een paar daagjes bijtanken, lekker cocoonen...
Even niets hoeven. No verbs allowed.
Kijk, koken en wandelen is noodzakelijk, maar verder NIET (of weinig): computeren, boodschappen doen, huishouden doen. Heerlijk.
Ik heb de komende twee dagen twee belangijke afspraken, maar die kosten niet meer dan 1 a 2 uur van mijn dag.
Een mooie leidraad voor een dagje cocoonen en detoxen vond ik hier:

http://www.culy.nl/inspiratie/culy-detox-ons-stappenplan-voor-een-culinaire-dayretreat/

Morgen begint de lente en oorspronkelijk is dan ook het (heidens) paasfeest. Reinigen van lichaam en geest hoort daarbij. (om vervolgens vol nieuwe energie, moed en ideeen je leven vorm te geven)
Een perfect moment dus voor zo een lente daytox. En dan hopen dat mijn nachtrust wederkeert...!

Who's with me?




Happy Easter!



Love, Shanna

vrijdag 15 maart 2013

Wabi Sabi

Soms heb je van die momenten dat je adem stokt...of je vlinders krijgt in je buik...je mond open valt....bij het zien van iets moois. Dat kan natuurlijk vanalles zijn; een blik op een mooi landschap, een spelend kind, een prachtig kledingstuk. Dan heeft dat waarde, krijgt het waarde. En zo hebzuchtig als een mens soms kan zijn; je wilt het hebben. Vastleggen met camera, in je huis hebben staan of liggen.
Het leukst vind ik dingen met een historie. Je weet niet waar het vandaan komt, en het is vaak ook wat verweerd, oud. De interieurstijl die zich hiermee bezig houdt, heet Wabi Sabi. Geen modern, nieuw, vastomlijnd interieur, maar een verzameling van spullen die los van elkaar ieder zijn eigen historie heeft.
Vandaag is er weer zo'n 'stuk' bijgekomen in mijn huis. Ik werd op slag verliefd. Ik zag haar hangen en ik kon niet ophouden met blijven kijken. Het viel een man op hoe ik stond te zwijmelen en hij moest lachen. Ik wilde het stuk direct mee naar huis nemen, maar twee tellen later dacht ik dat ik gek moest zijn als ik het zou doen. Het was namelijk.....................................................een trouwjurk!
Maar ik was gewoon verliefd. Ik keek naar het prijskaartje en hij was slechts E10-,. Na mezelf opgelegd te hebben er tóch nog even over na te denken, terwijl ik nog steeds voor die paspop stond, hakte ik de knoop door en haalde ik haar eraf. Gewoon te mooi om daar te laten hangen. Afrekenen dus, in een tasje en hop...naar huis. Daar ga je dan. Zonder te weten of ze uberhaupt past, zonder trouwerij, laat staan een vent.
Jullie mogen me voor gek verklaren hoor, maar míjn dag kan niet meer stuk :-)

Welk stuk heeft voor jou veel waarde of werd je op slag verliefd op? Tell me below!

zaterdag 9 maart 2013

Retreat from Tweets

De lente doet zijn aantocht, ook al is het nog zo pril. Ik geniet van de vogeltjes die hun stem wat meer laten horen. Van het getweet.
Ook het getweet op twitter vond ik interessant. Ik volgde een tijdje wat interessante mensen en dacht: 'Laat ik eens een gokje wagen en weer eens wat met social media doen'. 'Maar dan met een schone lei'. Twitter dus. Ik 'tweet' nu alleen een beetje voor Jan Doedel, want ik heb nog niet helemaal door hoe het werkt en hoe ik volgers kan vergaren. Wie kan mij daarbij helpen? :S (Je kunt me vinden onder ShannaB, @ShannaB8)

Goed, ook fijn om gekwetter af en toe te ontduiken en daar stond op het juiste moment de Stilte dag voor de deur. :D

Bijna een jaar na de mindfulness training stond hij nu eindelijk gepland. In het Liobaklooster te Egmond. Ik besefte me dat ik er acht jaar lang langs heb gereden en nu was ik natuurlijk wel erg nieuwsgierig naar de binnenkant...

Zoals je kan verwachten in een klooster, dronken we koffie uit (ik denk) handgemaakte aardewerken bekers. En van die houten tafels en poort-deuren. Afijn, je kan je vast wel een voorstelling maken.
Ik keek om me heen. Ongeveer twintig a dertig mensen, mannen en vrouwen. Maar geen bekend gezicht. Toch ook leuk, nieuwe mensen leren kennen. 'Oh nee, dat gaat niet zo gemakkelijk, want het is notabene STILTE dag'. Dat niet-praten viel dit keer wel mee; er werd tijdens de koffie gewoon gepraat en ook aan het einde van de middag. Maar toch vooral; naar binnen keren dus. Daarvoor waren we hier. De oefeningen die we gedurende de dag deden waren allen bekend, en toch blijft het vernieuwend, elke keer weer. En ook ontspannend. Hoewel natuurlijk ook confronterend; het hele palet aan emoties kwam bij mij naar boven. Zelfs woede. Bah. Helemaal toen mijn buurvrouw tijdens de ' bodyscan' in slaap viel en steeds harder begon te ademen en...jawel...snurken. Ik kon wel uit elkaar springen van woede. Het liefst was ik met de oefening gekapt en had ik het hele klooster bij elkaar gegild. Maar ja, dat is niet echt de bedoeling. Toch? Gelukkig viel het anderen ook op dat er iemand lag te slapen en werd mevrouw subtiel gewekt. We moesten er eigenlijk ook wel om lachen. (eventjes dan)

Tijdens de loopmeditatie buiten ben ik nog even de kapel ingelopen. Het regende namelijk en ik was ook hier nieuwsgierig naar. Geen flauw idee of het mocht, gewoon proberen maar dus. Ook de kapel was sober ingericht, maar het gaf me een bijzonder gevoel daar even te zitten.

Ik was blij te horen dat de intentie is de stiltedag twee tot drie keer per jaar te gaan inplannen. Ik ben daar zeker voor in en kan iedereen aanraden het eens te gaan ervaren.

Hieronder nog een paar 'screams of joy' van de afgelopen week, in foto's,  en dan sluit ik af...in stilte :D




X Shan




SCREAMS OF JOY

Heel soms............................heb je cravings. Appeltaart!!!

Eindelijk krijgen mijn voeten weer lucht


                                                                  Every body needs sunshine!