woensdag 27 februari 2013

Five Daily Shots

Five. A number to keep in mind.



There's a lot about five.
You have the five life elements. Make sure you 'have' them all in your life; fire, water, earth, air and ether.

Then there's 'the big five'. Five things for your well being. Often used in psychology and psychiatry (most for depressions) ; exercise, alone-time, socializing, energizing activities, personal care.

And now I read about the 'Five Capsules'. Nope, no vitamin pills, no caffeine shots. Just the five things you can do through the day to stay stress-free and energized. And each 'thing' only will take 10 minutes. Much easier to do that, than to practise some yoga or sports for an hour consecutively, isn't it? And because it gives some structure as well, you notice it more when you slip up on the exercise!
Since I think it's an excellent idea (comfy!), I wanted to share this with you.

 I guess the first two you should do at home but the third part you could do in your lunchbreak at work.
When you do these five things every day, you get the whole package!

It should be practised in this particular order. But I think you can alter the content of each 'thing' to your liking and capabilities. In red, I have written some alternatives. Here they are:

1. Mantras. Singing them when waking up. Or sitting down, slowly waking, drinking hot water, recite a prayer. (Nót welter to the coffee pot while half asleep.)
2. Asanas. They named the Palm Tree, the Waving Palm Tree (like that name!), the Waist Twist, the Half Candle, the Sun Salutation. Or other asana's you want to do. Or go the the gym or better; running outdoors.
3. Pranayama. Breathing exercise. They named the Variable Nasal Breathing and the Humming Bee. Could be just three minutes sitting down, observing your breathing. But it definitely won't do the same.
4. Yoga sleep. Lying down on the floor. Observing every bodypart and when the body is calm, consciously breathe in and out 25 times. (Ouch, that's a lot!) Or take a powernap.
5. Meditation. Thinking through the day for a short while. What have you learned and what could you do differently in future situations? Then you could do a meditation. You could write some things down, make some music  or dance to shake off emotions and when you have time left you could do a meditation for how long you want to do it.

For more information on these Five Capsules, go to yogaonline.nl



What are yóur daily 'shots'?



With love, Shan


dinsdag 19 februari 2013

Rozenblaadjes op een mesthoop

Vertel, heb jij ze stiekum wel eens op je spiegel geplakt?

Affirmaties. Je weet wel; van die positieve, goed geformuleerde zinnetjes. Geschreven op post-its en geplakt op afzuigkappen, koelkasten en vooral dus...spiegels.

Bijna elk zelfhulpboek (wat een k*twoord) heeft het over affirmaties. Het staat er bol van. Ik heb erover gelezen en ik heb ze gebruikt.

Nu hoorde ik laatst een kennis zeggen: 'Affirmaties. Het zijn slechts rozenblaadjes op een mesthoop'.
En in mijn favoriete boek wordt nog een stapje 'erger' beweerd. Het boek heet trouwens 'Liefhebben zonder voorwaarden' en is geschreven door Paul Ferrini. Ik durf best te beweren dat dit min of meer 'mijn bijbel' is geworden. (weer een vreselijke uitdrukking, maar toch waar) Dit boek is waar het leven over gaat. Punt.
Het boek zegt dat affirmaties louter 'hocus pocus' zijn. En dat als je het positieve steeds méér aandacht geeft, dat je het negatieve dan in feite meer kracht geeft.
Toen ik dat las, moest ik echt even tien keer achter mijn oren krabben. Ik snapte er nu  niks meer van. Wat is nu waarheid?

Langzamerhand begin ik het te begrijpen en denk ik dat het laatste waar is. 'Hocus pocus' zou ik het niet noemen. Maar het is wel degelijk zo dat als je steeds het positieve aandacht geeft, je in feite je negatieve gedachten/angsten negeert. Nu denk ik persoonlijk niet dat ik ze negeer. Het lijkt alleen meer op iets van: 'Hoi, goeiemorgen' en direct daaropvolgend zet ik een grote stap over die gedachte of angst heen en klim ik omhoog, waar die positieve gedachten en dingen (moeten) zijn. (want tja, die zijn toch veel leuker en belangrijker?)
Inmiddels weet ik dat je beter niet het één belangrijker kan maken dan het ander. Het positieve is er en het negatieve ook.
Dus in plaats van slechts 'hoi, goeiemorgen' te zeggen tegen de negatieve gedachte of angst, kijk je dat monster eens een keer recht in de ogen aan zodat je elk haartje op dat oerlelijke, zwarte gezicht ziet en zijn valse gekrijs en ge'boohoo' luid en duidelijk hoort.
En misschien vang je zelfs een glimp op van het verdriet in zijn ogen. Je luistert naar wat 'ie te zeggen heeft, alsof het een vriend is. Je kijkt het weer recht in de ogen aan, je doorboort ze. Tot het monster neervalt. Till he drops dead.

Brengt me bij de affirmatie die ik laatst in mijn schrift schreef: 'I am dropdead gorgeous'.
Hij klinkt gewoon stoer. Nietwaar?

Dus van mij mogen er af en toe nog wel rozenblaadjes liggen op die mesthoop. Dat maakt het nét even wat gezelliger.



zondag 10 februari 2013

Screams of Joy





De 'screams of joy' van deze week zou geen goede 'screams of joy' worden als ik bovenstaand filmpje niet zou plaatsen. (Met dank aan Lars voor het doorsturen.)

Als je geen geduld hebt, kijk dan vanaf 9:00 minuten.
Ik weet niet of de scream van Floor Jansen hier ook een 'scream of joy' was, maar die van mij zeker wel als ik het beluister. Het is climax ten top! Episch!

OTHER SCREAMS OF JOY

Dat er prettig werk aan lijkt te komen (waar ik helaas dus nog niets met zekerheid over kan zeggen)!/ Kaartjes en uitnodigingen ontvangen!/ Stilstaan bij alle complimenten die ik krijg!/ Hardlopen in een witte wereld!/


Verder ben ik van plan aankomende week even te detoxen, want heb voor mijn doen iets teveel suiker (lees: appelbeignets!) en alcohol genuttigd. Van koffie 'afkicken' wordt niet moeilijk, want dat drink ik toch al een paar weken niet meer, op af en toe een paar kopjes na bij anderen thuis. Mijn favo biologische koffie is namelijk uit de schappen van de supermarkt verdwenen (grr&%6n!!0)!

Dus: wish me luck en have a nice week! Ciao!

X









vrijdag 1 februari 2013

Het lichaam vertelt...

De laatste paar dagen is er wat tumult geweest op een paar food-blogsites. Er werden kanttekeningen gemaakt, negatieve reacties gegeven.  Producten of tips die werden aangeraden, waren plots niet meer goed, want ze zijn bij nader onderzoek toch niet zo gezond, volgens de laatste richtlijnen. En dat weet de lezer. De lezer wordt steeds kritischer. Wijzer. Ze informeert zichzelf. Toch zijn er nog velen schaapjes die volgen, die de 'voorbeeldvrouw' op een voetstuk zetten. Maar ook deze zijn geen heiligen. Laten wel eens een steekje vallen. En dan donderen ze dus van hun voetstuk, zó naar beneden!
Zowel begrijpelijk als triest.
Ik zou niet graag de 'status' hebben van zo een 'voorbeeldvrouw'. Nee, dank je.

Waar het om draait is: luister naar jezelf. Luister naar je lichaam. Want je lichaam vertelt...

Ik herinner me dat iemand mij eens vertelde dat haar lichaam haar vertelt wat het wil eten. De ene dag was dat vlees, dan weer zoute snacks en de volgende dag alleen maar wat salades of gewoon bijna niks. Ik kon me dat niet echt voorstellen.
Nu weet ik dat het wel degelijk kan, dat je lichaam aangeeft wat het nodig heeft. Ook al zal dat in mijn geval wat consistenter zijn en niet zo wisselend.
Ik heb bijvoorbeeld altijd al een 'hekel' gehad aan hard, koud en droog voedsel. Als een collega aan een bleekselderij knabbelde en droge crackers at, gruwelde ik daar soms van.
Blijkt het ook nog bevestigd te worden. Mijn dosha (constitutietype binnen de Ayurvedische leefstijl/geneeskunst) is Vata. Vata's houden van warm en olieig voedsel en zouden ook rauw en koud voedsel niet heel goed kunnen verdragen. Tadaa! Mijn lichaam zegt het dus goed! Dan kan 'raw food' nu de trend zijn, of misschien wel hét toekomstige eten, ik blijf toch óók voor warm en olieig gaan.

Vandaag was mijn lichaam boos. Boos op een vriendin die niet meer zoveel van zich liet horen. En dat heb ik dus ook gezegd. Op een vriendelijke manier. Dat viel niet helemaal in goede aarde helaas, maar ja, dat is weer een ander verhaal.

Daarna had mijn lichaam trek in een zoete snack. Ik maakte voor het eerst 'Delisch chocolate mousse'. Veganistisch en rauw, maar daardoor niet minder heerlijk. Wow! Mijn maag bedankte me hartelijk.



Dan sluit ik nu af met een filmpje van de geweldige Gabrielle Roth; filosofe, artieste en danseres. Over het lichaam die vertelt...

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/Olvrx29aptY" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>