dinsdag 25 november 2014

The Pendant of Mor- chapter 12: Mor- Remembrance & Unity pt3

 
 
 
 
 
 
Remembrance
 
Dust swirls from the carpet on the floor
Spiders cross the room
What follows is yet another door
I reminisce but will walk further soon
 
Brown walls leave their scent
The chair disappeared from its certain place
Silent screams from ancient pasts
With the turning key we now part ways
 
 
 
Unity pt3
 
You have found your way home...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


vrijdag 21 november 2014

The Pendant of Mor- chapter 12: Mor- Sedimentation Of A Troubled Mind (Forgotten Gifts)

They suddenly appear in the moonlit water
Someone brought them into play
Cause and effect
New circle, new day
 
When you look at 'em you won't act wrong
They have spoken to you all along
 
Oh they know, the owl and the tree
but still so many just can't see
The essence of it all
Their reason of downfall
 
This is where you belong
Forgotten gifts will sing your song
 
And now I do believe
the pendant has led the way
showed me home
did not deceive
 
I turned out where I belong
The waves, the water, they sing my song
 
 
And oh, they know, the sailors of the sea
but still so many just can't see
The essence of it all
Their reason of downfall
 
The water inside's here to guide

woensdag 12 november 2014

The Silent Scream

<All the hurting in my heart
and the things that fell apart
All the anger I suppressed
and the times I have been stressed
All the words that I have swallowed
are aching my throat
All these crossed boundaries
have made these frozen notes>

<IMPRO>

This is the silent scream that no one hears
The silent scream that I do fear
Let them melt in the Sun
oh I slowly melt
and here they are
Words I never knew
Things I never felt
Oh slowly...we break it...


<IMPRO>

This is the silent scream that no one hears
The silent scream that I do fear
Let them melt in the Sun
oh I slowly melt
and here they are
Words I never knew
Things I never felt
Oh slowly...we break it...


<IMPRO>

This is the silent scream that no one heard
The silent scream that I did fear




vrijdag 7 november 2014

Overkill



Verzamelzucht
Het is net november. Ik loop over de dijk en snuif de heerlijk koude lucht op. Maar mijn handen vinden het minder leuk, die koude lucht. Naast mij ligt een tapijt van rood-gele herfstbladeren. Bijna bij mijn huisje aangekomen, zie ik dat er bij een van de buren een levensgrote kerstman voor het raam staat. En een kerstboom. En een rendierkop met lichtjes. Nu heb ik gezien dat ze het afgelopen jaar steeds meer beeldjes en dingen verzamelden voor in de tuin, blijkbaar een leuke hobby, maar dit slaat toch echt alles, denk ik van binnen.
Het is woensdag en ik krijg een zakje oliebollen in mijn handen gedrukt. Even later kerst-kaarsjes.
'Het kan ook te gek', denk ik weer. 'De blaadjes zijn gevallen, de winter ontdoet zich van alle 'crap' en wij krijgen direct last van verzamelzucht'.
Nu moet ik eerlijk bekennen dat het zakje oliebollen al op is. Oeps. Ja, ik ben nu eenmaal een koekiemonster. Een gebaks-gek en...een oliebollen-freak.
Het zit 'm in mijn ver-Limburgse genen, denk ik.


Deelzucht
Ook op social media ken 't te gek. Ook al zo'n 'overkill'.
Letterlijk alles wordt gepost. En hoewel ik het leuk vind te instagrammen, een kijkje te nemen in iemands keuken, zit ik niet echt te wachten op andermans.... boobs. (ook al is het tijdens het geven van borstvoeding en wordt het daarom gepost) Tsja...celebs.
Het is allang duidelijk dat men tegenwoordig niet meer zonder zijn smartphone kan. Maar het neemt toch schrikbarende vormen aan. Er bestaat zelfs een naam voor; het FOMO-syndroom. Fear Of Missing Out. We willen alles maar zien, horen en laten zien, horen. Altijd en overal.
Kunnen we ook tevreden zijn met hetgeen we al hebben (laten zien), zonder de zucht naar meer?
Kunnen we accepteren dat we heel veel niet weten, of wel eens wat missen, niet meekrijgen?
Dit is in het kort waar 'aparigraha' over gaat; vrijzijn van hebzucht, gulzigheid. Dit was het thema van mijn laatste yogales.
Om hier weer eens mee te oefenen, zeker in het kader van de komende feestmaanden, pak ik mijn oude motto 'less is more' weer eens uit de stofmand. Maar omdat oud en nieuw toch geen oud en nieuw is zonder oliebol, ben ik van plan een paar gezonde bollen proberen te bakken dit jaar. Gelukkig hebben Jolijn en Sjoerd van Vegadutchie (www.vegadutchie) geweldig verantwoorde en lekkere recepten voorhanden, waaronder binnenkort ook DE (vegan) oliebol. Ik check binnenkort de site even.


Doen jullie mee?


Love, Shan