Doelloos

Vandaag was ik redelijk doelloos. Had niets gepland. Was fit en het zonnetje scheen. En daar ging ik ineens, op de fiets. Neuzen in de kringloop. Verassing, wat ik tegen zou komen. Ik kwam terug met de leukste spulletjes en dus zo blij als een kind. Dingetjes die ik me wenste. Maar me niet ten doel had gesteld te gaan zoeken, te halen. Als ik het niet had gevonden vandaag, was ik waarschijnlijk teleurgesteld geweest. En nu kon dat niet, want het was niet mijn doel.

Misschien grappig om deze nekbreker er even bij te pakken.*
Ik las dit van de week ergens. Het is een taoistisch gedachtegoed. En hoewel ik er niet veel van snap en er juist best wel van overtuigd ben dat wensen en verlangens menselijk en zelfs noodzakelijk zijn, zou het geen kwaad kunnen er eens bij stil te staan als je straks 2013 in wandelt.

Doelloos 2013 ingaan. Dat zou best rust geven. Niet?

*
'Wie doelen nastreeft, bereikt ze niet en is als iemand die tegen de stroom inzwemt. Wie zelf het doel wordt en de weg naar het doel, gaat met de stroom mee en bereikt zijn doel.'

en ook:                                          

'Door het verlangen uit te schakelen en u te concentreren op een leven in harmonie, verdwijnt veel van uw negatieve energie'.

Elkaar doelloos nodig hebben...........................zou mooi zijn.

Mijn 'scream of joy' van vandaag!

Love, Shan

Schoenmaker...

'Neehoor, ik vind die feestdagen helemaal niks', hoor ik mijn pianostemster nog zeggen terwijl ze de deur uit loopt. 'Wat is dat toch met dat rebelse gedoe tegen de feestdagen?' denk ik. 'Het is toch eigenlijk hardstikke leuk om lekker eten te koken en een gezellig samenzijn te hebben?'
En vervolgens ging ik dus rebels tegen haar in door dat te denken. 'Lekker, koken'.

Gerechten uitzoeken, dat was punt één. Uh...uit de duizend. Okee, dan maar die en die en die. Ik bedacht er een thema bij. Vervolgens gingen de voorbereidingen voortreffelijk en was ik warempel helemaal blij, bezig de worteltjes aan het schillen en ondertussen aan het genieten van de geuren die uit de plan glipten; gember, peper...hmmm. 'Ja, dit is leuk'.
Enige uren later: 'Shit, ik moet nog douchen en mijn haren krullen. Hm, nou ja, laat dat laatste maar zitten, de soufleetjes moeten maar vast in de oven. En alvast dat maar even snijden want dan is dat ook maar klaar'. En zo ging het door. Tot ik dacht: 'Já, pauze!'. Biertje erbij. Maar tot overmaat van ramp leek de oven het te begeven -of ik deed iets fout- en de aardappelen en het vlees werden maar niet gaar. Dan maar toetje. Chocola! Ik zit...relax. Maar dan blaft mijn hond vervolgens de oren van onze kop. Tot ik het zat ben. En de avond is nog niet eens voorbij...

Ik besef me dat ik me heb vergist. Hoe leuk het ook was visite te krijgen; ik ben niet gemaakt voor dit soort dingen. 'Neehoor, denk ik. Ik vind die feestdagen helemaal niks.'

Schoenmaker, blijf bij je leest. Ik zal het onthouden voor volgend jaar.

Nighty night!

x Shan
 .
 

Today is all about me

Good afternoon y'all!

Vanmorgen stuitte ik op deze videoclip. Kan bijna geen toeval zijn dat dit eigenlijk precies gaat over waar ik het in de afgelopen week met een aantal mensen over heb gehad.

Dus, op deze zondag, voor alle verpleegkundigen, voor alle moeders, voor degenen die met de kerst het iedereen naar de zin gaat maken behalve voor zichzelf, of voor degenen die gewoon een 'break' nodig hebben:

Today is all about you!....yeah baby!

....No need to say more. Dus: bekijk de video en enjoy your cup filling! I surely will do!

X Shan

Kerst + Screams of Joy #3

Kerst. Wat vinden we daarvan? Ik denk dat de meeste van mijn vrienden kerst helemaal niets vinden. Opgeprikt gedoe. Verplicht sociaal gebeuren. (dus weg vrijheid)  Burgerlijk. Amerikaanse praktijken. En nog wat meer. Zit een grote kern van waarheid in.
Toch werd ik de afgelopen week ineens 'overvallen' door een gevoel dat lijkt op het kerstgevoel. Maar dan niet veroorzaakt door 'jingle bells' tunes of door kerstmarkten (heb er ook nog niets van gezien want ik was met heel andere dingen bezig) maar veroorzaakt door..sja, ik weet het niet. Gewoon dat 'oergevoel', waar kerst oorspronkelijk om draait. Licht, warmte en liefde. Cheesy of niet, zweverig of niet, kerstnerd of niet. Whatever. Ik besloot dit jaar weer een kerstboom in huis te halen. Een kleintje. Ballen had ik in een boze bui van de zomer de deur uitgegooid (dit kun je letterlijk en figuurlijk opvatten) en dus ben ik bezig het boompje wat te versieren met andere frummeltjes. (dat zou je ook weer letterlijk en figuurlijk kunnen opvatten)
Gisteravond ging ik naar een midwinterconcert van een Russisch koor en hoewel dat geen kerstconcert was, kwam ik ook daar al een beetje in kerstsferen. Maar ja, wat wil je ook in een kerkje. Ik heb zeker niets met de kerk als instituut, maar als gebouw wél. Het ademt sfeer uit. Ben benieuwd hoe anderen kerst ervaren, dus laat een reactie achter onder in deze blog als je wilt!

 

 

 

Screams of Joy

 

 

Sauna pakken! Na dagenlang wachten op mijn laptoppie de finale van SYTYCD kijken! Heerlijke middag met de cursusgroep zijn! Een witte wereld zien bij het opendoen van de gordijnen!



Screams of Joy #2

Kleine 'silent sreams of joy' tussendoor...:)

Laaaaange benen

 

 

Brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

 

 

 

 

 

 



xxxxxxxxxxxx Shan

 

 

 



De Wonderstroom

Wat hebben kinderen toch een wonderlijke stroom van fantasie. Ik heb er zelf niet echt notie van en het zal ook best per kind verschillen; de mate van fantasie. Maar dat ik als kind veel fantasie had, dat wist ik nog wel.

Dit (dag)boek bevestigde dat, toen ik het van de week uit de kast plukte. Het zit vol met fantasieverhalen en bewaarde brieven van Sanne B. Ik geloof ook dat kinderen elkaar kunnen inspireren en laten fantaseren. Sanne deed dat voor mij. We ontmoetten elkaar op vakantie in Duitsland. Tien jaar waren we. We hadden een hut. Of eigenlijk was het geen hut. Het waren twee landen. Voor ons was dat bijna als echt. Thuis fantaseerden we er vanalles bij. De bewoners van die landen, de gebeurtenissen. Bijna op het enge af . En dan ben je tien jaar. Tienjarigen tegenwoordig zijn eerder bezig met hun telefoon en facebooken heb ik het idee dan met hutten en geheimen.
Maar om lekker even in de fantasiewereld te blijven en omdat ik jullie écht één gedicht niet wil onthouden, schrijf ik die hieronder. Geschreven door Sanne, een ware dichteres voor haar leeftijd als je het mij vraagt. 

Een boom langs het water

de zwanen ervoor

daarachter de bergen

met zonnegloor

 

De Moezel deint haar eigen voort

een kinderstem die haar schouwspel verstoort

Vlakbij de bocht waar de zon zich laat stralen

daar spelen zich af de wonderverhalen

 

Pinkels, koboldten, elfen genoeg

die 's morgens tingelden, 's morgens vroeg

De Moezel heet voortaan Wonderstroom

en lag te glinsteren voor de eeuwige boom

 

Dit was het einde van Fenna's gedicht

over de hut die daar in de verte ligt

 

X Shan



Screams of Joy #1

Om mijn blog weer wat leven in te blazen, heb ik besloten structureel iets te gaan posten op Shans Silent Screams. En of ik nu iets mega interessants te melden heb of niet; het gaat er gewoon op! Screams of Joy. Dingen waar ik blij van werd in die voorafgaande week. Door middel van woorden of plaatjes. En op welke dag is het best om dat te posten? Natuurlijk de zondag, omdat de zon de positiviteit zelve is. Het idee is stiekum een beetje gestolen van andere bloggers, maar ik heb zin om dit ook te gaan doen. Zullen ze vast niet ontzettend erg vinden ;-)

Dus, waar werd ik in de afgelopen week blij van? (Ja, ik weet het, het is woensdag, maar ik wil nú beginnen en bovendien ben ik aanstaande zondag de hele dag weg)....

Screams of Joy

....De halve finale van SYTYCD kijken! Ein-du-luk een platenspeler in huis hebben! De eerste sneeuwvlokjes! Na drie weken weer yogales hebben! Heel veel bijzondere boodschappen van bijzondere mensen krijgen en een idee en naam voor een website die ik in de toekomst wil gaan maken!


X Shan

Kadootjes op van die dagen

Just one of those days...
Je weet wel: van die dagen dat je ziek bent, woedend bent, mega down bent of gewoon 'overly emotional'.
Vast iedereen kent ze wel. Misschien vrouwen iets meer dan mannen ;-)
Nou, de afgelopen weken had ik er weer een paar. Dan lag ik met griep in bed, dan was ik weer druk en nu ben ik wéér verkouden, down en gewoon 'bah'. Wat dan helpt, zijn van die 'kadootjes'.

Donderdag kreeg ik er weer een paar. Ik was op de cursus Emotioneel Lichaamswerk, en toen ik daar aankwam, kreeg ik om te beginnen een kaart van een medecursiste, met een mooi gedicht over vertrouwen. 'Omdat we het daar de vorige keer zo over hadden gehad en ik je dit wilde meegeven'. Kadootje. Aan het einde van de middag waren er door een oefening wat traantjes gevloeid en kreeg ik vervolgens een grote kop chocomel met een big smile onder m'n neus geduwd door Annemieke. Kadootje.
Gisteren heb ik wat boodschappen gehaald voor mijn vriendin, omdat ze superbrak was omdat ze al twee nachten niet had kunnen slapen. We kunnen alles van elkaar lenen en ruilen als we zelf ergens mee omhoog zitten. Kadootjes zijn dat. Het is zó cliché, maar het zijn echt die kleine dingen die het hem doen. Die de kutdagen even wat minder kut maken. Die attendheid van mensen, mis ik wel een beetje soms. Maar zelf ben ik ook vaak helemaal niet zo attent geweest. Ik zal dat blijven proberen te doen. Heb je helemaal geen decemberse feestdagen voor nodig ;-)

X Shan

Kale takken op Halloween

Hier even een korte blog, op Halloween.

Dit jaar geen verkleedpartijen, geen pompoenen in huis en vast ook geen kinderen aan de deur. (Misschien is het dit jaar anders, we zullen het zien op 11 november.)

Wel had ik even de behoefte om terug te kijken op het jaar. Sommigen doen dat tegen de tijd dat het 1 januari wordt, ik vond het fijn dat nu te doen. Het is volgens de oude traditie (Samhain) ook mórgen dat het nieuwe jaar begint, op 1 november. Bovendien loop ik er al een tijdje mee rond dat ik maar eens moest opschrijven wat ik eigenlijk geleerd heb, dit afgelopen jaar. En hoewel andere bloggers openlijk (en interessant) hun doelen voor de komende tijd bloggen, of 'notes to self' plaatsen, doe ik dit niet. Dat vind ik een persoonlijke zaak. Wel kan ik zeggen dat het zó mijn pen uit rolde en mijn motto's helder zijn.

Het is nu tijd voor een adempauze, de winter begint. Lekker.
 

 

Mijn bladeren zijn gevallen

Het waren er best wat

Van sommigen wist ik het

'Jij wil vallen, naar de grond'

Van sommigen dacht ik dat ze eeuwig bleven hangen

maar ik weet dat het niet kan

'Wat geven jullie een rommel!'

daar houd ik niet zo van

Ik schop tegen jullie aan

en jullie dwarrelen nog wat omhoog

Ik zou willen dansen in het gedwarrel

maar de bodem heeft voeding nodig

'De bezem erdoor heen!'
'Verteren maar!'

Ik weet niet wat er over is

ik voel me zo alleen

Toch weet ik dat de stam blijft staan

en hij gaat nergens heen

 

 

 

Dark kisses,

Shan

Het Atelier of de Muze

Er is een tekort aan muzen. Muizen? Nee, muzen. Inspiratiebronnen. Vrouwen- van oorsprong Griekse (lucht)godinnen- die de scheppingsdrang van de kunstenaar aanwakkert.
Ik zou wel een stel muzen meer kunnen gebruiken en ik ken ook enkele anderen die ook al een tijd op ze wachten...

Aan muzen geen gebrek in Atelier 6 en in het Atelier van Sietse Wiersma.
Gisteren heb ik voor het eerst kennis gemaakt met Atelier 6, een atelier in het cultureel centrum van Langedijk. Ik heb daar een workshop mogen volgen omdat zij dertig jaar bestaan en ik dit jaar dertig ben geworden. Dit was natuurlijk een leuke actie en ik schreef me snel in. Aanvankelijk wilde ik gaan voor fotografie, maar gezien ik geen fotocamera in bezit heb en ook niet van plan ben er een echt grote hobby van te maken, koos ik voor iets waar ik nog nooit van heb gehoord. Tiffany. Het bleek werken met glas te zijn, vergelijkbaar met wat je kent van glas in lood. We werden verwelkomd door zeer enthousiaste en gastvrije vrijwilligers van het atelier, met taart en cake en al. Vervolgens hebben we de technieken geleerd; snijden, slijpen, solderen etc. Het resultaat van een kleine drie uurtjes nauwkeurig werk is onderaan de blog te zien.
Het was een mooie kennismaking met dit atelier.

Vandaag gaven Helen Botman en Peter van Vleuten een thuisconcert in het atelier (eigenlijk expositieruimte) van Sietse Wiersma hier enkele boerderijen verderop. Met een oververmoeid hoofd en een kater (gisteren een ladies night gehad!) zat ik daar. Maar wat heb ik weer genoten van Helen haar stem! Ook kennis gemaakt met Peter en zijn stem (en gitaarspel). Het programma heette Traveling Thunder Road- Songs and Stories from the States. Heerlijke nummers met leuke verhalen over beren, Hootenannys, dorms enz. Zo ook een verhaal over de muze.

                                                                                 Muze Polyhymnia

Wat hadden zij namelijk geleerd op de school aldaar (ik noem het maar even singer-songwriterschool): dat je kan wachten tot je een ons weegt tot een muze eens van haar wolkje komt om jou inspiratie te geven, maar dat gaat natuurlijk niet gebeuren. Zeker als je niet zoveel doet. Een muze wil haar goudstof natuurlijk alleen geven aan hardwerkende mensen, dus wat staat je te doen? Juist; zingen, zingen, zingen tot je een ons weegt en hopelijk zit er af en toe een leuke noot of een leuke song bij ;-) Dit was weer een leuke reminder voor mij. Dus ik dank Helen en Peter voor dit verhaal.
Dus nu: chop chop, het atelier in! Want dáár wordt gewerkt. En misschien komt er dan wel een muze om een hoekje kijken...:)

Stralend de dag door

Hi there,

Afgelopen week ging er weer aardig wat kapot, viel tegen of viel uit. Dit zorgde helaas weer voor veel baalmomentjes. Gelukkig was daar weer de mooie tegenhanger; de zon!
Het was buiten heerlijk vertoeven. Zo ook gisteren in Schagen. Werd al een beetje balend wakker, want had voor geen meter geslapen en voelde me dus alles behalve uitgerust. Maar zou met Nikki naar de biologische en fairtrade markt gaan en had er ook wel erg zin in. Lekker rondscharrelen. We hebben vanalles gezien en geproefd. Van spekkoek tot zonnepanelen, van sticky lemon cake tot brandnetelkaas en van paardenmelk tot watertanken adopteren voor Afrika. Heel veel was jummy en heel veel was interessant. We hebben het wel zuunig gehouden, slechts een paar dingetjes gekocht en als echte Hollanders alle kraampjes bezocht waar we een goodie kregen voor in onze goodiebag. Hier een plaatje van enkele folders en spulletjes uit de goodiebag en mijn aankoopjes.

 

Heb ook nog een polsbandje gekocht voor E2-,. Daar kon ik me geen buil aan vallen. De winst werd tenslotte ook nog eens gebruikt voor project Greenschoolinhaiti en ik vond de leus die erop staat wel grappig: 'Niet balen, maar stralen!'. Eigenlijk ben ik de laatste tijd over het algemeen helemaal niet meer zo'n negatieve denker als voorheen, maar vond 't wel een leuke reminder voor om m'n pols. Tis de bedoeling dat iedere keer dat je een negatieve gedachte hebt, hem om de andere pols doet. (zodat je je bewust wordt van je gedachten) Weet niet of ik dat zal doen, haha.

Anyway, na twee uur snuffelen waren we de drukte wel weer zat en dronken we nog effe wat op het terras, om vervolgens weer naar huis te gaan. Maar zo was het toch nog een stralende dag.

Vandaag mijn ouders nog even over de vloer gehad, die gaan morgen voor bijna een maand naar Afrika. Kamperen in het wild. Jaloers! Die zullen elke dag wel zon hebben. Hopelijk heeft Nederland ook nog vele herfstige zonnestralen voor ons in petto...

Enjoy!

X Shan

Warmte en Balans

Het is nu echt herfst...van veel mensen lees ik hun beklag op het internet. Ik vind het een lekker jaargetijde. Ik was die hitte van 30 C wel even zat. Lente zal mijn favoriet blijven, maar ik begin steeds meer te waarderen wat andere seizoenen te brengen hebben. Toch ben ook ik geen fan van koude. Mooie truien maar kopen dus. Vandaag moest ik er toch ook echt aan gaan geloven; de kachel aan. De teller staat 's morgens op 16 C. Als ik alleen was geweest, had ik eerst nog een dikke sweater aangeprobeerd, net zoals gisteren, maar ik kreeg visite en die kun je niet in de kou laten zitten, letterlijk. Grappig is dat sinds enkele weken meneer de Einzelganger ook de hele dag binnen wil zitten, op m'n schoot kroelen en alles. Of het nu is omdat het thuis rustiger is geworden of vanwege het weer, het maakt niet zoveel uit eigenlijk, het is wel gezellig. Met Mr D erbij houden we elkaar lekker warm. Toch is er één plekje die iets warmer is vanaf vandaag...en daar wordt natuurlijk graag gebruik van gemaakt...zie hier... Morgen is de herfst volgens de keltische jaarkalender op zijn hoogtepunt (hij begon al in augustus) en dat wordt herfstevening, of het oogstfeest Mabon, genoemd. Perfecte dag voor een boswandeling, maar die heb ik even uitgesteld tot zondag. Dan ga ik Bergen even in. Mabon gaat naast de oogst (wat heb je letterlijk en figuurlijk geoogst? Ik niet zoveel helaas :P, maar de boeren hier in de omgeving wel) over balans. Balans tussen dag en nacht (hij slaat weer door naar de nacht, de dagen worden korter) en van de balans opmaken van wat wel en niet bij ons past, waar je echte talenten liggen en wat je mee wilt nemen naar de winter. Als ik hier zo over schrijf, vraag ik mezelf af hoe het met mijn balans zit, en wat balans nu precies is. Vind het een vage term. Wanneer ben je in balans? En hoewel het duidelijk moge zijn dat het ene niet zonder het andere kan (dualiteit, polariteit), hoe ver mag of kun je overhellen naar de ene kant of de andere kant, zonder dat je de balans verliest? Ik hoor graag van jullie wat je van dit onderwerp vind of wat jouw antwoorden op deze vragen zijn!

Deze verscheen van de week bij mijn huis; de balans tussen regen en zonneschijn? Liefs, Shanna

Gevraagd!

Gevraagd: enthousiaste, initiatiefrijke toetsenist(e)/songwriter of eventueel band in omgeving Alkmaar die nummers kan schrijven en daar graag een zangeres (en later band) bij wil. Mijn doel is om pop/rock (en enkele metal) nummers te maken en in het begin ook ev. enkele covers om op elkaar ingespeeld te raken. Daarna optreden. Oefenen gemiddeld 1x per 2 weken voor mij. Ik heb zanglessen gevolgd en vanaf ong 2003 ervaring in twee bands opgedaan. Voor een impressie zie www.myspace.com/shannabartels

Mail naar: shannabartels5@gmail.com

Food Fatigue

Sigh...

Food. I love food and I've always been interested in food and health.
But now I put a hold on the subject, because you can pull it a little bit too far. Not me, exactly, but it's just a whole study on itself. It maybe will be one of the school subjects when I'm heading school again next year (more on that in the future) but it will never be my whole occupation.

My neighbour, whom I recently met, studies orthomolecular medicine and I believe fytotherapy. She's starting her own consulting firm. She's vegan. I find it very interesting. But there's just so much to know and she talks and talks about proteins, bowels and so forth. In the end I'm dizzy of all the information. I did learn from her that , as a vegetarian, I actually dó have to take vitamin B12. I thought I could get it just from my food, walnuts and stuff. Fail.

Then there's my favorite website, which includes all subjects I love. About 'kind' food, 'kind' living and 'kind' parenting. It's called The Kind Life and is made by actress Alicia Silverstone. Check it out! www.thekindlife.com

I'm happy that I have some friends who have the same interest. A while ago I went to some nature shops and local farmers shops, pretty much the first time in  my life. Just to check out and try some new food. Some of them turned out to be really gross (like almond milk, yuk!), some of them really nice. I'll keep on coming there every week to buy good food.

Today I was in the pet shop and asked them if it's really best to give my dog meat in stead of dog chunks. I read some things on BARF, which I now know means Bones And Raw Food. The man actually told me that a dog is no meat eater,  but also needs granes. And in meat (and canned food) there's so much water, it is not that nutricient for dogs. And he also said that it depends on what dog you have (breed, age) and consider in what environment or time he lives in (2012, housedog) so you have to look at this particular dog's needs as well.
Well, another new thing to know, pfff. He said to me that it's not possible to know all necessary things about petfood, if you're a layperson. It's just a whole study on itself. And I guess he's right. But since I want to know what's best food for my dog, I asked him his opinion and I can ask that to the vet as well. Théir profession, not mine. :)
If I want to know what food is best for me, I have to feel what's best for ME ánd check out some professionals in food/vegetarian food. Do good research.

For now, I'm suffering from food fatigue, so I lay this to rest.

Byebye you wolverines! ;)

Here's a video, so wrong...but................ full of food and summer tunes :)

Love, Shan

The Easy Life

Wat zou het leven toch makkelijk zijn...



Als je tegen iedereen aan kan blaffen gewoon omdat die in je territorium komt

Als je stom voor je uit kon blijven staren

Als je gewoon tekeer gaat tegen een ander omdat ie irritant is

Als je elke kant op kan rennen die je wilt, want ach...wat is de consequentie?

Als je het speelgoed van een ander gewoon lekker afpakt omdat toch alles jóu toebehoort

Als je gék van blijdschap wordt als je weer een wandeling mag maken

Als je gewoon op de bank neerploft omdat je er zin in hebt

Als je eindeloos geduld hebt om te blijven proberen te krijgen wat je wilt krijgen

Als je zó intens kan opgaan in iets wat je al zo vaak gedaan hebt




...als je een hond bent

Mr D met de muis van huisgenoot Isel de kat






Love, Shan

What's in my bag? pt 2 (Less is more)

Hi girls,

Here a little blog; part two from the 'What's in my bag?' series.

It seems like this whole year things or persons have been gone, out of my life. Most of the time not so nice of course, but in some cases it apparently is needed. The motto 'Less is more' applies then.
And to follow this, I sort the clutter out again. This time it is the clutter in my bag, my handbag.

They say that you can read someone's personality from a bag and what's inside it.
In her funny book, 'Het zit op de bank en het zapt', writer and psychologist Yvonne Kroonenberg writes about it. 'In the bag lies the portable personality of the woman, the inside, that she doesn't show to everyone.' And lots of examples in it which made me laugh my ass off.
Don't know if my bag shows my personality. What I do know, is that when my bag (or house or car) is a mess, my mind is too, most of the time.

My bag now has gone from size maximum to size minimum. From a colorful hippiebag to a more simple, nice little handbag. It was a challenge, cos there's not much space to fill. But I succeeded.
Here's my new bag:

What's in it?
- my wallet
- one lipstick
- chewing gum
- a pen
- my phone
(optional: my agenda. It fits!)

No room left for a bottle of water or a sandwich, but since I've gone from a bike to a car again as well, I have plenty of room there.

What did I had to throw out of my old bag?
- Hairclips, medicinerecipies, shoppinglists, brochures, flyers, receipts, a notebook.

Now tell me, what is in YOUR handbag? Or when you don't wear one, where do you leave your stuff?

Love, Shan

Niets is wat het lijkt...

Ik ben een beetje klaar met dat social media. Huh, waarom?je doet er zelf toch ook aan mee? Ja, maar dat is één van die haat-liefde verhoudingen, weet je wel...? Hoezo dit ineens dan weer? Ik vind het zo raar, wat ik net zie. Ik kijk (uit nieuwsgierigheid ja) wat er is gebeurd met het facebook profiel van één van mijn facebookvrienden; een lieve meid en ex-collega van het werk waar ik in april werkte. Zij is overleden een paar weekjes terug, ze heeft zichzelf van het leven beroofd...(alhoewel ik beroven een raar woord vind..)
In plaats van dat het profiel wordt opgeheven, gaat jan en alleman daar wat op typen, soms zelfs gericht naar haarzelf toe! Met verbijstering en zelfs wat boosheid, maar ook ontroering, lees ik het door. En dan stop ik.
Hoe egoistisch en naief om hier wat neer te zetten, op háár pagina!

Ik zou het ook van de andere kant kunnen zien natuurlijk. Dat mensen die hier met elkaar communiceren, steun ondervinden. Dan is dat goed, dan is dat mooi. Wie ben ik dan om daarover te oordelen? Misschien vind K. het ook wel fijn, als ze het zou weten...
Zelf vind ik het prettiger om mensen daadwerkelijk te ontmoeten, ik geloof er niet in dat je mensen (goed) leert kennen via facebook of whatever. Soms trap ik er ook in, dat ik 'geniet' van het contact via fb of denk mensen te 'kennen'. Maar niets is wat het lijkt.

Ook K. heb ik leren kennen als een meid die overkwam als een enorm energiek, levenslustig, enthousiast en creatief mens. Maar dat zeg ik...over kwam.
In die ene maand dat ik haar heb leren kennen, was er een klik.
Ze inspireerde me zelfs, in het werk en daarbuiten. Toen ik stopte met mijn baan- en zij niet-, spraken we af dat we elkaar weer zoudenzien. Als zij terug was van Oerol en ik van Macedonie. Helaas, dat is dus niet gelukt...

Wat je van de buitenkant ziet, hoeft niet nep te zijn. Ik wil alleen maar zeggen: doe eens moeite, om diep bij iemand van binnen te kijken;toon interesse, bied een luisterend oor, sta open, ga naar iemand toe! Dat geeft alsnog geen garantie dat je diegene écht leert kennen, maar...it's worth the try.
En mocht je nog denken: 'Ja, daar heb je toch psychologen voor?' Nou, nee, de hedendaagse 'zorg' stelt ook niet veel meer voor, heb ik aan den lijve ondervonden. Als je hulp nodig hebt, mag je het mooi doen met een 'u bent op de wachtlijst gezet' of 'u krijgt een telefoontje. Mocht u dit over vier weken nog niet hebben gekregen, kunt u zelf even contact opnemen'.
Laten we het dus maar zélf doen; kíjk naar elkaar. Even verder dan je neus lang is. Even verder dan facebook.

Lot of love,
Shan

Afar

Hi there,

It's been a long time (a month!) since I wrote my last blog.

So much has happened in this month and it's mostly not that great...at all.

The only benefit I got from this all, was that my emotions and a little touch with creativity and music came back. I tried to write new lyrics, but everything is still too overwhelming to order something out in my mind. 

When I looked at my lyrics for 'The Pendant of Mor' again, I had to giggle, 'cos, in hindsight, after these few years of writing them, a lot of them seem kind of autobiographic. And at that time, they were just made up, blown up big time. Now it's reality.

Here's 'Afar'. I wanted to put the song to it in this blog as well, but the demo version that we made in 2009 is really not good enough to put here when I listened to it yesterday. But since it's a good ballad, maybe we will record it again in the future, in a better way. To give it its full drama :)

Afar

How can you leave me?

Where night meets day and land meets shore

On our solid ground we should've walked forevermore

I fear the world without you

Now that my anchor in this life

Has been lifted from the bottom of my soul

I drift away on a lifeless ocean

Of the tears that I shed, I have no goal

To set sail to

And still the clouds remain

Which cover up the bruises, I am ashamed…

I lean on you my only Love

Thought what we have would be enough

Afar from the soul, the body

Except the mind

Afar from you, myself

My sight has vanished, I am left blind

I drift away on a lifeless ocean

Of the tears that I shed, I have no goal

To set sail to

I'd like to give you the URL again where 'The Pendant of Mor' is hiding, and hope you'll read it.

www.deafening-music.com/MOR.htm

For now, goodbye and hope that I have some inspiration soon again for a new blog.

Shan

Indigo Intensity

I told you some time ago that I'm sometimes 'drawn' to a particular colour. These weeks it's purple and bluish colours.

I love everything about lavender; its colour, its scent. It's growing fast in the garden now :)
I also bought me some lavender shampoo and conditioner (from Danish brand Urtekram). Very expensive ones, but since I prefer organic care products, I decided to buy these. Turned out to be nót my favorite products. You need quite a lot of it before it will foam and your hair won't become smooth or shiny.
I forgot to get myself a lavender-coloured nailpolish, which I'd like to have. But I did buy an eyeshadow palette with this name: Indigo Intensity.

Indigo Intensity

Another association I get from the word Indigo is when it's being used as a word for Indigo Children; children-or adults- who have more creativity and empathy (and some paranormal gifts) than most people. It's a new age concept and of course there are many critics who reject the existence of these Indigo children. I see much similarity with Highly Sensitive Persons, which I am myself. (knowing this after doing research and inner work) Many children who are being called 'Indigo', are getting the label ADHD. I also thought I have ADD, but it turned out not to be the case.

My conclusion is, these different 'labels' have a lot in common, or represent just all the same; persons with the same trait and therefore often deal with the same problems in life, especially in this society based on business, money, status, power and abuse. Medical science often call it: AD(H)D or autism, new age believers or others call it: Indigo children or HSPs. Doesn't matter at all...what matters is that you and I just know what your trait is, what our strenghts and flaws are and live to that. It's easily said, 'cos I am finding it very difficult to live with my highly sensitive being. Everything is so intense all the time, much is overwhelming and when I don't answer that in a proper way, I become ill. Over and over again. And now I'm sick of it, it has to change. I have to change the way of dealing with it. How to thrive...when the world overwhelmes you...but it could be much easier than I think it is.
Last few days I was reading some blogs of HSPs and for me it's interesting because of the recognition and tools I find there and therefore more acceptance in myself. But a lot of bloggers are so open about their feelings on the internet day in and day out and I think that's not what I need to do. I want to keep my personal stuff for myself a bit either.
I now decide to nót read any HSP or buddhist book anymore in the couple of weeks. Better spend my time discovering myself within the experiences of life :)

With an intense Hug,
Shan

What's in my bag? Pt1

What's in my bag? Pt1: the make-up bag

Hi there,

Since I'm really nót inspired at the moment, but still wanted to write, I decided to make a more superficial, yet interactive and girlish topic.

I have a kind of a love-hate relationship with fashion and beauty, so now it's time to do something with it, for once. I am just curious how girlish you are, how many girl stuff you have in your bag. In this first post, it's about the make up bag. Second time it can be about our toiletry bags, shopping bags and suitcases.

Just personally, I'd like to take a challenge. The challenge of: less is more. I think this should stay my motto for this year and so I decided my bags should be as empty as possible as well. Stuff is just stuff and it won't make you happy. But since I'm a girl, I kinda like it too.

End of this month I'll go on vacation for 12 days and for this challenge, I'll try to keep my suitcase as empty as can be. It'll be a tough one. But later on that in a 'part 2' or '3'.

Now..... the make up bag!

I think I don't have a lot of make-up. I sometimes read some beautyblogs and I am amazed by the number of products they possess. Can't understand why they need 15 different blushes...

So, what's in my bag then?

I considered making a picture of my make up box, but I'd be ashamed a bit because it's pretty messy and dirty. Well, I'll pick all the things out and sum them up:

- 6  nailpolishes; 4 from Miss Sporty, 1 from Miss Helen and 1 from Black Onyx. All quite nice.

- 5 eyeshadows; 1 from H&M (Goldy Dust, n0 11) (great!), 1 from Estée Lauder (Flirty Lilac Shimmer 46) (nice color, but the application sucks!), 1 from Miss Sporty (okay), 1 from Rimmel London (Smokey Blue, 004) (application sucks either), and one from Une (Nude eyes shadow N08, cream to powder) (nice)
- 1 blush (Breezy cheeks, blush Grand Air B02 from Une) (great)

- 1 foundation ( Intuitive Touch, BB cream-to-powder foundation 103) (good, but the color I find too yellow for my skin)

- 1 eyepencil from Miss Sporty black

- 1 kohlpencil from DA, white

- 1 eyeliner from DA

- 1 mascara (Max Factor 2000 Calorie Dramatic Look)

- 1 concealer (Skin Echo concealer from Une, E01) (application sucks)

- 3 lipsticks; 1 from Max Factor (Midnight Plum I believe it is), 1 from Rimmel London (Temptation 166) and 1 from Miss Sporty (New Age)

- 1 lipgloss (Glimmer Lips Gloss G02 from Une) (great)

Well, that's it. I cleaned the box a bit and threw away 1 old green eyeshadow, one sponge, one old mascara and one old orange lipgloss.

Since Une has become my favorite brand  (because of the natural ingredients), I'll definitely only buy their products in the future.



So, tell me whats in yóur make up bag?


Love, Shan

Herinnering aan een zomerdag

Onderstaand gedicht herinnert me aan dat wat het meest van belang is, wat het enige is, dat je kunt doen. En herinnert me aan nog meer.
Ik heb die herinnering op dit moment nodig, en zal het vaak genoeg nodig hebben. Misschien jullie ook. Of misschien wekt het gewoon een lekker zomers gevoel op, en past het dus perfect bij dit seizoen; 'De Zomerdag'.

'De Zomerdag'

Wie heeft de wereld gemaakt?

Wie heeft de zwaan gemaakt en de zwarte beer?

Wie heeft de sprinkhaan gemaakt?

Deze sprinkhaan, bedoel ik-

die uit het gras omhoog kwam gesprongen

die suiker eet uit mijn hand,

die haar kaken heen en weer beweegt in plaats van op en neer

die rondkijkt met haar enorme facetogen.

Nu licht ze haar bleke onderarmpjes op en wast grondig haar gezicht.

Nu klapt ze haar vleugels open en zweeft weg.

Ik weet niet precies wat een gebed is.

Ik weet wel hoe je aandacht geeft, hoe je in het gras

valt, hoe je in het gras knielt,

hoe gelukzalig niets te doen, hoe door de akkers te kuieren,

- wat ik allemaal vandaag gedaan heb.

Vertel me, wat had ik anders moeten doen?

Gaat niet alles dood uiteindelijk, en te vroeg?

Vertel me, wat ben je van plan te doen

Met je ene geweldige en waardevolle leven?

Uit: Mary Oliver, House of Light

Love, Shan

Between the Meadows

Hi people,

Enjoying the weather? I guess so. I do, definitely.

I'm so thankful that I have my home here, in the countryside.
I grew up in the city, Alkmaar, and I liked it there. Still, I have always dreamed of living life in the countryside. I always dreamed of having my own farmhouse. When I visited a farm of some friend's parents, I felt so good. And I was a lot around horses, so in the countryside as well. I dream of living a life like Mc Leod's Daughters in this tv series. Having my own horse(s) and stuff.
But I don't need to dream. I have everything I wanted, it's all in my hand. I don't live on a farm, but I have a nice home with a real big garden and this all is between the meadows.
A canal behind me. A swimmingpool just on the corner. Whinnying horses. Finally some more whistling birds as well. (the park has more vegetation after some years)
I'm busy creating a little herb garden. Here's a look at it. Still a lot of empty pots to fill...yeey!

I love the french countryside style as well as the English style. But I guess it will be just Wabi Sabi. That gives me rest and that gives me stuff with value. (http://www.simplifylife.nl/pdf/simp-ruimte_wabisabi.pdf)

Enjoy nature and your own homes, people! Have a great summer!

With love, the homester, Shan

What you see is what you get..?

Mensen zijn verbazingwekkend. Als ik het netjes wil zeggen; sommig gedrag van mensen is verbazingwekkend. Want iemand is niet zijn gedrag. Soms lijkt het er wél op. En kan ik niet geloven dat iemand ooit zijn herhalende gedrag zal afleren. Dan lijkt het gewoon ronduit hopeloos gesteld met diegene. Is niet helemaal eerlijk van mij, en ook niet handig dat ik dit zeg, want ikzelf heb natuurlijk, net zoals ieder ander óók gedrag dat moeilijk af te leren is. Maar van sommigen, sjongejonge, ik sta ervan perplex. Maak me er natuurlijk nutteloos druk over, maar ik kan de verbazing maar moeilijk loslaten. Dat er nog zoveel f*cked up mensen bestaan...
Ik heb het de afgelopen dagen weer meegemaakt; van ontmoetingen met ongeinteresseerde en klaarblijkelijk nogal egocentrische mensen tot ronduit a-sociale figuren. Van buurvrouw tot kennis. Of ze niet beter weten door hun opvoeding, ervaringen of drugs, ik weet het niet, maar ik ben er nogal klaar mee om ze gade te slaan, laat staan mee te maken. Met ze te verbinden dus.
Ook grappig om te merken dat iemand van facebook die je dan in het echt tegen komt, best anders blijkt dan hij of zij zich profileert. Dit merkte ik vroeger al met briefcontact. Ik had toen tientallen penvriendinnen en ik dacht te kunnen aflezen aan hun handschrift en schrijfstijl wat voor personen het zo'n beetje zouden zijn. Bleek natuurlijk helemaal niet echt te kunnen, maar ga maar bij jezelf na; je kunt vaak wel aan handschrift zien of het een vrouw of man is en slordig of geordend. Is trouwens ook bewezen. En, geloof het of niet, ik kan ook zien wie er pools of duits is. Die schrijven namelijk allemaal met dezelfde g's en h's. Vaak maakten ze van fb's of deco's (dat zijn een soort doorstuur/adressenboekjes) weinig leuks en degenen die heel toffe, kleurige deco's maakten waren vaak in het echt helemaal niet zo kleurig en sprankelend.
Het valt me ook op dat -in mijn geval- de leukste en liefste mensen vaak geen facebook hebben of er weinig op te vinden zijn. Geen aandachtstrekkers, geen energieslurpers. Misschien een beetje a- sociaal omdat ze wat meer op zichzelf zijn, maar vaak des te leuker.

Paleeze people, take off your damn mask and open your heart!

Zo, dat was mijn ongezouten mening :-)

Met een lieve groet,
Shan

Groen Gedoe pt2

Hello y'all,

Vandaag stuitte ik op iets. 'Een vredescontract met de Aarde'. En ik weet nu al dat er velen zijn die, om reden van deze titel, willen afhaken.
Toch wil ik dit even met jullie delen, dit 'contract'. De titel klinkt wat zwaarmoediger dan het is; het is namelijk 'gewoon' een lijst waarop acties of stappen staan die je zou kunnen nemen om de 'impact van je ecologische footprint' op deze aardkloot wat te beperken. Groen gedoe dus, om maar voort te boorduren op mijn vorige blog. Volgens mij is het in deze tijd van nu wel noodzakelijk en kan het bovendien heel gemakkelijk zijn, om enkele stappen te ondernemen als klein persoontje op deze bol.
Het wordt 'open' gehouden op de lijst; je kunt aankruisen wat je al doet (!) en aanvinken waar je wel meer op zou willen letten. En dan kun je ook nog zelf bepalen hoeveel procent of hoevaak. Het is tevens ook denk ik niet heel vernieuwend, maar wel heel praktisch.

Voor mij zal de moeilijkste stap zijn om wat korter te douchen. Twintig minuten is niet veel voor mij. Ik doe het namelijk niet alleen om schoon te worden, maar vind het gewoon heerlijk. Zeker als ik het gebruik als 'home spaatje'. Maar vaak sta ik ook domweg na te denken onder de douche (nutteloos) en dat is toch wel zonde dan. Ik ga het proberen in te korten. En zo nog meer punten die ik wil uitvoeren.


Dus...als je de moed hebt om écht iets bij te dragen, en niet alleen door mee te doen aan zo'n achterlijke 'warme truien dag', lees dan even deze lijst en print hem uit voor jezelf. Je kunt hem ook nog vinden via http://www.aandacht.net/

Green kisses, Shan



--------------------------------------------------------------------------------------------

Vredescontract met de Aarde

Dit contract biedt een aantal stappen die we kunnen maken om de impact van onze ecologische footprint op de Aarde te beperken.

Lees de lijst door en, als je je geinspireerd voelt, kun je je met enkele stappen verbinden door deze aan te kruisen met een “#”. Als je de stap al in praktijk brengt, kun je deze aankruisen met een “X”. Als je klaar bent, schrijf dan de stappen waarmee je je wilt verbinden, op een apart stuk papier, zodat je ze niet zult vergeten.

Ik,_____________________________________, verbind mij met de volgende stappen:

__Lopen/fietsen naar werk __dagen p.w.

__Lopen/fietsen naar plaatsen op minder      dan 6 km afstand.

__Alleen korte, warme douches nemen.

__Beperken  van vliegreizen tot minder  dan  __vluchturen per jaar.

__Autoloze dag eenmaal per week.

__Installeren van programmeerbare  thermostaat  thuis.

__Verwarming met __graden lager zetten.

__Carpoolen naar werk of gebruik van openbaar vervoer.

__Installeren van energiebesparende isolatie en dubbele ramen thuis.

__Alleen vegetarisch eten.

__Rijden in energiezuinige auto.

__Vermijden om wegwerpartikelen te kopen die dubbelop verpakt zijn.

__Vervangen van papieren servetjes, handdoeken, borden door hergebruik artikelen.

__Gebruik zoveel mogelijk de bibliotheek i.p.v. boeken te kopen.

__Composteren van keukenafval.

__Autoloze dag eenmaal per maand.

__Thuis werken eenmaal per week.

__Aanmoedigen van kantoor/school om te recyclen.

__Verminderen van aantal autotochtjes met __%.

__Gebruik van trappen;  geen lift of roltrap.

__Groentes thuis verbouwen.

__Elektriciteitsloze dag eenmaal per week.

__Delen van tijdschriften en catalogi door ze aan ziekenhuizen etc. te geven.

__Hergebruik en recyclen van al dat mogelijk is.

__Kopen van tweedehands kleren.

__Mezelf bijscholen op ecologisch gebied.

__Laat een Eco-team je huis controleren op energie-vriendelijkheid.

__Aanschaf en installatie van zonnepanelen thuis.

__Kopen van elektriciteit uit duurzame energiebronnen (wind, zon, water).

__Drogen van kleren in open lucht (zonder droogtrommels).

__Gebruik van stoffen tassen of andere hergebruik tassen om te winkelen etc.

__Gebruik van biologisch afbreekbare schoonmaakprodukten.

__Planten van inheemse planten en planten die niet zo gevoelig zijn voor droogte, waar mogelijk.

__Planten van __bomen bij mij in de buurt.

__Computers uitzetten als ze niet gebruikt worden.

__Hergebruik van grijs water.

__Beperken van gebruik van haardrogers en andere elektrische apparaten.

__Ondersteunen van boeren en verminderen van voedsel-km door plaatselijk verbouwde groentes te kopen.

__Stel computer zodanig in dat hij bij niet-gebruik  na 10 minuten uitgaat.

 __Gebruik van lange kontaktdoos met schakelaar voor elektrische apparaten om te voorkomen dat ze “stiekem” elektriciteit verbruiken.                  

__Geen gebruik van pesticiden of onkruid-verdelgers.

__Voor __% aan biologisch voedsel kopen.

__Vervangen van gloeilampen thuis door spaarlampen.

__Geen gebruik meer van air-conditioning thuis.

 __Air-conditioning met __graden lager zetten.

__Verminderen van verbruik van heet water met __%.

__Installeren van warmwatersysteem dat wordt verwarmd door de zon.

__Bij een “kleine” boodschap de w.c. niet doortrekken.

__Kraan dichtdraaien als je je tanden poetst of scheert.

__Beperken van totale waterverbruik met __%.

__Een vriend/vriendin aanmoedigen om zich te verbinden met enkele stappen op deze lijst.

__Artikelen/verhalen schrijven om anderen te helpen in kontakt te komen met hun eco-systeem.

__1x per week mediteren over mijn relatie tot het eco-systeem waarin ik leef.

__1x per week mediteren over hoe ik mijn consumptie kan verminderen, en er naar handelen.

__Verzoek schrijven aan plaatselijke en nationale politici voor meer concrete milieu-wetgeving.

__Ondersteunen van plaatselijke milieu-organisaties.

__Afval oprapen waar ik met lopen/joggen langskom.

__Installeren van systeem om regenwater op te vangen en op te slaan.

Onderstaande stappen wil ik nog aan de lijst toevoegen:

Ik beloof om de stappen die ik aangekruist heb, daadwerkelijk in praktijk te brengen. Hiermee hoop ik de ecologische impact van mijn manier van leven te beperken.

Getekend:___________________________________Datum:_________________________

Je kunt naar www.earthpeacetreaty.org gaan om jouw stappen op onze website te zetten, en de stappen van anderen te lezen, zodat we elkaar met onze akties kunnen inspireren.