Schoenmaker...

'Neehoor, ik vind die feestdagen helemaal niks', hoor ik mijn pianostemster nog zeggen terwijl ze de deur uit loopt. 'Wat is dat toch met dat rebelse gedoe tegen de feestdagen?' denk ik. 'Het is toch eigenlijk hardstikke leuk om lekker eten te koken en een gezellig samenzijn te hebben?'
En vervolgens ging ik dus rebels tegen haar in door dat te denken. 'Lekker, koken'.

Gerechten uitzoeken, dat was punt één. Uh...uit de duizend. Okee, dan maar die en die en die. Ik bedacht er een thema bij. Vervolgens gingen de voorbereidingen voortreffelijk en was ik warempel helemaal blij, bezig de worteltjes aan het schillen en ondertussen aan het genieten van de geuren die uit de plan glipten; gember, peper...hmmm. 'Ja, dit is leuk'.
Enige uren later: 'Shit, ik moet nog douchen en mijn haren krullen. Hm, nou ja, laat dat laatste maar zitten, de soufleetjes moeten maar vast in de oven. En alvast dat maar even snijden want dan is dat ook maar klaar'. En zo ging het door. Tot ik dacht: 'Já, pauze!'. Biertje erbij. Maar tot overmaat van ramp leek de oven het te begeven -of ik deed iets fout- en de aardappelen en het vlees werden maar niet gaar. Dan maar toetje. Chocola! Ik zit...relax. Maar dan blaft mijn hond vervolgens de oren van onze kop. Tot ik het zat ben. En de avond is nog niet eens voorbij...

Ik besef me dat ik me heb vergist. Hoe leuk het ook was visite te krijgen; ik ben niet gemaakt voor dit soort dingen. 'Neehoor, denk ik. Ik vind die feestdagen helemaal niks.'

Schoenmaker, blijf bij je leest. Ik zal het onthouden voor volgend jaar.

Nighty night!

x Shan
 .