Niets is wat het lijkt...

Ik ben een beetje klaar met dat social media. Huh, waarom?je doet er zelf toch ook aan mee? Ja, maar dat is één van die haat-liefde verhoudingen, weet je wel...? Hoezo dit ineens dan weer? Ik vind het zo raar, wat ik net zie. Ik kijk (uit nieuwsgierigheid ja) wat er is gebeurd met het facebook profiel van één van mijn facebookvrienden; een lieve meid en ex-collega van het werk waar ik in april werkte. Zij is overleden een paar weekjes terug, ze heeft zichzelf van het leven beroofd...(alhoewel ik beroven een raar woord vind..)
In plaats van dat het profiel wordt opgeheven, gaat jan en alleman daar wat op typen, soms zelfs gericht naar haarzelf toe! Met verbijstering en zelfs wat boosheid, maar ook ontroering, lees ik het door. En dan stop ik.
Hoe egoistisch en naief om hier wat neer te zetten, op háár pagina!

Ik zou het ook van de andere kant kunnen zien natuurlijk. Dat mensen die hier met elkaar communiceren, steun ondervinden. Dan is dat goed, dan is dat mooi. Wie ben ik dan om daarover te oordelen? Misschien vind K. het ook wel fijn, als ze het zou weten...
Zelf vind ik het prettiger om mensen daadwerkelijk te ontmoeten, ik geloof er niet in dat je mensen (goed) leert kennen via facebook of whatever. Soms trap ik er ook in, dat ik 'geniet' van het contact via fb of denk mensen te 'kennen'. Maar niets is wat het lijkt.

Ook K. heb ik leren kennen als een meid die overkwam als een enorm energiek, levenslustig, enthousiast en creatief mens. Maar dat zeg ik...over kwam.
In die ene maand dat ik haar heb leren kennen, was er een klik.
Ze inspireerde me zelfs, in het werk en daarbuiten. Toen ik stopte met mijn baan- en zij niet-, spraken we af dat we elkaar weer zoudenzien. Als zij terug was van Oerol en ik van Macedonie. Helaas, dat is dus niet gelukt...

Wat je van de buitenkant ziet, hoeft niet nep te zijn. Ik wil alleen maar zeggen: doe eens moeite, om diep bij iemand van binnen te kijken;toon interesse, bied een luisterend oor, sta open, ga naar iemand toe! Dat geeft alsnog geen garantie dat je diegene écht leert kennen, maar...it's worth the try.
En mocht je nog denken: 'Ja, daar heb je toch psychologen voor?' Nou, nee, de hedendaagse 'zorg' stelt ook niet veel meer voor, heb ik aan den lijve ondervonden. Als je hulp nodig hebt, mag je het mooi doen met een 'u bent op de wachtlijst gezet' of 'u krijgt een telefoontje. Mocht u dit over vier weken nog niet hebben gekregen, kunt u zelf even contact opnemen'.
Laten we het dus maar zélf doen; kíjk naar elkaar. Even verder dan je neus lang is. Even verder dan facebook.

Lot of love,
Shan