Doe mij maar dertig!

'Dertigers dilemma? Doe de test!' stond er op het magazine. Een magazine over het bevolkingsonderzoek. Die voor het uitstrijkje bedoelen ze dan. Ik dacht eerst: 'Oh, daar hebben we weer zo'n achterlijk blad van mijn pensioenfonds', maar hier viel mijn oog toch even op. Het duurde even voor het kwartje viel. 'Ohja, ik moet voor een uitstrijkje, want ik word dertig'. Ik ben er helemaal niet zo mee bezig en eigenlijk zijn de grapjes over het worden van 30, 40 of 50 ook altijd een beetje lame, maar ik dacht: ok, laat ik er dan maar eens even voor gaan zitten, wat die leeftijd 30 dan betekent.
Eerst maar even gelezen over het uistrijkje. Ik werd er wel een beetje naar van. Dat proberen ze dan een beetje te verbloemen door heel gezellige artikelen en leuke BN' ers op de voorpagina te plaatsen. Ach..ik snap het wel. Iets onaangenaams moet je toch maar even iets aangenamer maken. Maar zo'n onderzoek zelf, daar zie ik niet zo tegenop. De uitslag, dat wel. Maar ja, je kunt het maar beter weten en vóór zijn vind ik dan, dus heel lang hoef ik hier niet over na te denken. Dan het dertigers dilemma. Ik heb hier al vaker over gelezen in andere magazines en hoe belachelijk zo'n dramatisch woord ook klinkt, ik moet toegeven dat het wel bestaat. Want ik heb er ook best last van. Ik denk dat ik niet hoef uit te leggen wat het is. Wat ik interessanter vind, is: hoe komt het toch dat dit ineens bestaat? (en vroeger niet) Inderdaad, de veranderingen in de maatschappij. Veel meer keuzes en dus veel meer vrijheid. Veel meer informatieverstrekking dus meer verwarring. Het leven zou een stuk makkelijker zijn als je gewoon 'voorbestemd' was om vroeg te trouwen, te baren en het huishouden te gaan doen. Niks opleiding, niks persoonlijke ontwikkeling. Maar dat lijkt me natuurlijk helemaal niks. Dus zal ik me toch een weg moeten zien te worstelen naar iets wat ik dan wél wil, om het maar lekker dramatisch te zeggen.
Wat mij ook een belangrijke factor lijkt, is persoonlijkheidstrekken. Mensen, zoals ik, die altijd al moeite hebben gehad met keuzes maken, hebben natuurlijk meer kans om de 'dertigers dip' te krijgen. :P
Het afgelopen jaar heb ik ineens wél keuzes kunnen maken. Ben voornamelijk gestopt met dingen. Maar of dat nu het meest slimme is. Ach...ik dool gewoon nog maar even rond. Het mag want ik ben straks 30 ;)

Ik kan me wel herinneren dat de voorbeelden/idolen waar ik graag naar keek of luisterde, vaak op dat moment rond de dertig bleken te zijn. Dat waren meestal zangeressen (o.a. Patricia Kelly), maar soms ook actrices bijvoorbeeld. Ik weet niet precies wat het is, maar ze straalden iets moois uit. Het meisjes achtige is er af en een bepaalde wijsheid is te zien in de ogen. Het gezicht krijgt wat karakter en misschien enkele fijne rimpeltjes. De uitstraling heeft ook een bepaalde rust in zich, en een bepaalde schoonheid en gratie. De vrouw op haar best, op haar krachtigst. Ja, dat kan ik wel stellen. Althans...van zien. Nu zal ik het zelf moeten ervaren. Graag, graag! Laat die dertig maar komen!

                                                           Patricia Kelly- prachtige vrouw. Hier is ze volgens mij ong.40 jaar, maar toch.


Liefs, Shanna